Al tijdens haar studie aan de Kunstacademie Maastricht begin jaren 90, raakt Nicole Ponjée (1969) gefascineerd door materialen, structuren en textiel. Deze fascinatie komt haar later, tijdens haar carrière als designer zeer van pas. Enkele jaren geleden begint Nicole in haar atelier aan huis met het maken van schilderijen op basis van organisch materiaal in combinatie met verf en textiel.

Ze wil ‘kunst’ maken; iets creëren dat mensen raakt. Ze wil mensen treffen met haar eigen emoties als vertrekpunt en ze vraagt zich dan ook af: ‘Wat beweegt mij? Wat past bij mij en hoe kan ik mijn emoties hierin uiten?’

De inspiratie voor haar werken haalt ze uit de wereld om haar heen, uit boeken en tijdschriften, ze doet die op als ze reist in het kader van haar werk en in contact komt met een grote groep internationale ontwerpers.

Ook de natuur, dé voortplanter van structuur en kleur, is een bron van inspiratie. Die voortbrenging wordt in haar kwetsbare en tegelijkertijd wonderschone vergankelijkheid vastgelegd en soms letterlijk gebonden.